Als je trouwe viervoeter blijk geeft van bijna alles te negeren, niet te gehoorzamen maar toch ook niets gaat vernielen of agressief is, laat ons zeggen dat het schattige pupje van 30kg alles heeft om een luie pup te zijn dat vooral kan genieten van de zon op het grasveld. Voor het baasje dan ook niet gemakkelijk om te weten wat er omgaat in dat prachtige kopje van de pup. Dat de hond dan een ondersoort is van de wolf, ’t ja niet te snappen denk je dan in ons geval. Leuk knuffelen, leuk wandelen, ze laten genieten van het beste eten, leuke speeltjes geven, grote tuin, maar helaas geen zin om te spelen, geen zin om naar het baasje te komen.

De oplossing is simpel, even de hondenluisteraar Birgitte bellen……….. simpel, zeker niet, maar, wel de juiste beslissing en dat kan je maar zeggen nadat je daadwerkelijk de hulp ingeroepen hebt. De hondenluisteraar is geen wondermiddel maar één van de beste hulpmiddelen die je kan gebruiken bij de opvoeding / corrigeren van je pup.

Wij hebben het gedaan en het resultaat was, zacht uitgedrukt verschieten. Onze Newfoundlander is niet lui, is niet ongehoorzaam, is zachtaardig en vooral de beste pup die we konden treffen. Helaas na een paar sessies met (f)luisterende Birgitte (de hondenluisteraar) kwam aarzelend maar toch doordacht en wel overwogen de opmerking van haar,  dat de pup mogelijk een fysisch probleem zou kunnen hebben.

Onze pup luisterde het beste als ze rechtstond of tijdens een flinke wandeling wanneer ze dan ging  liggen luisterde ze bijna niet. Deze verschillen waren voor ons als baasje blijkbaar onzichtbaar maar niet voor Birgitte. Na een super leerrijke sessie met de uitleg en vooral het aantonen van het verschillendgedrag tussen staan en liggen van de hond, was het duidelijk dat onze pup op de foto zou gaan, op de röntgenfoto wel te verstaan.

Onze pup, 10 maanden oud, schat van een hond kreeg het verdikt, heupdysplasie, rechterkant is te slecht om geopereerd te worden linkerkant kan nog maar dan moet het snel. Yep, de hondenluisteraar had gelijk, waarom kon ze niet eens ongelijk hebben, zou in dit geval veel beter geweest zijn voor onze pup.

Zo zie je maar dat de beste zorgen, het beste eten, het beste speelplein niet kan opwegen tegen een hondenluisteraar die vanop een afstand maar dan wel van zeer dichtbij objectief jouw hond kan observeren, bijsturen en in ons geval doorverwijzen voor onderzoek.

Drie maanden later is de linkerkant perfect aan het herstellen, kan ze terug leuk wandelen en heeft ze zelfs af en toe zin een kort sprintje. De grootste pijn is nu verholpen en hopen dat de rechterkant niet snel slechter wordt. Zeker is dat ze een veel blijere opgewekte hond is geworden met een luisterprobleempje. Maar wat kan je verwachten van een pup die bijna 2 maanden niets mocht doen, zelfs niet gewoon pup zijn. Echt buitenkomen was er toen ook niet bij omdat ze teveel last had van de achterpootjes laat staan dat het beestje zin had om ondeugend te zijn.

Na een telefoontje, een bijkomende sessie van de hondenluisteraar is het luisteren, gehoorzamen ook reeds terug veel beter. Laat ons zeggen dat het dit keer niet aan het hondje lag maar dat het baasje ook vergeten was hoe het moest gebeuren en ja…….. ook hier was het Birgitte de honden(f)luisteraar die dit keer het baasje moest bijsturen.

Ons speciaal gevalleke “NAKUMA” is nu bijna een zo goed als gezonde hond die haar puppytijd aan het inhalen is, maar hoe zouden we zelf zijn.

​

Ron en Nakuma